سلام. اینا چیزایین که من دارم تجربه میکنم از بچگی
و الان زندگیمو به یه گند خالص تبدیل کردن:
حس شهوت خیلی شدید
حس عشق خیلی شدید
علاقه خیلی شدید به یه موضوع خاص
تنفر غیرعادی و غیرمنطقی شدید از بعضی ادما، از رفتاراشون
سادگی خیلی شدید
خوبی و مهربانی خیلی خیلی خیلی زیاد
گودی کمر
ریزش مو از ۱۵ سالگیم
استرس بینهایت
انواع وسواس های فکری و عملی خیلی شدید و خیلی زیاد
تیک های عصبی زیاد
احساساتی بودن خیلی شدید و زیاد
خیالاتی و رویاپرداز بودن خیلی زیاد
کمالگرا بودن خیلی زیاد
الان تو جایی ام که هر دیقم با زجر و عذاب میگذره ، همه ادما، حتی عزیزترین کسام باهام مثل غریبه رفتار میکنن هیچکس باهام نیس حتی دختری که به گفته ی خودش خیلی دوسم داشت
به نظرتون من اوتیسم دارم؟
به نظرتون این اوضاع عادیه؟
به نظرتون زیادی نیستن یه جا واسه یه ادم؟
به نظرتون یکم غیرعادی نیس این همه بدبختی واسه یه آدم؟
به نظرتون چرا اینا سرم اومدن؟ الان هدف زندگی من چیه؟ نه کسی آدم حسابم میکنه. نه حال خوشی دارم نه دوستی دارم نه هیچی هیچی هیچی
به نظرتون حقم نیس خودکشی کنم؟
حقم نیس؟